W związku z tym, że zbliża się 30 lipca, a wraz z nim Międzynarodowy Dzień Sernika, postanowiliśmy pochylić się nieco nad tym słodkim wypiekiem i opowiedzieć Wam o nim trochę więcej.
istoria sernika jest zaskakująco długa – pierwsze wzmianki na temat sernika zaczęły pojawiać się już przed naszą erą – Archestratus w 350 r p.n.e. po raz pierwszy wspomniał o plakous jako o potrawie podawanej z suszonymi owocami i orzechami, a krótko po nim Antyfanes przedstawił opis czym plakous było – deserem z mąki pszennej i koziego sera. Grecki filozow Aegimus poświęcił temu wypiekowi całą książkę i uznaje się ją jako jedną z pierwszych kulinarnych książek świata. Znany wówczas sernik nie był jednak deserem dostępnym dla każdego – tym niesamowitym rarytasem karmiono zwyciężających w igrzyskach olimpijczykom.
Gdy Cesarstwo Rzymskie podbiło Grecję, z przyjemnością przejęli również przepis na ówczesny sernik, zmieniając jego nazwę na placenta. Pierwszy nam znany przepis na sernik, spisany przez Marka Porcjusza Katona brzmiał:„2 kilogramy sera dobrze pokruszyć w moździerzu, dodać 1 funt chleba z mąki pszennej, wymieszać z serem, dodać 1 jajo i wszystko dobrze wymieszać. Uformować placek i piec na gorącym kamieniu”.
Jak można zauważyć, ta prosta wersja sernika znacznie różni się od ciasta jakie jemy dzisiaj – brakuje w nim przede wszystkim cukru, a z podanych proporcji możemy sobie wyobrazić, że placek ten musiał być dość ciężki i zbity. Z pewnością w niczym nie przypominał on słodkiego, puszystego sernika, jaki wypiekamy współcześnie. Miał on jednak główny wspólny mianownik jakim był główny składnik – ser.
Jaki ser do sernika?
Według definicji, sernik to ciasto przyrządzane na bazie białego sera. Zarówno jednak historia jak i geografia pokazują nam, że co kraj to obyczaj i różne są gatunki białego sera używanego do wypieków – najczęściej jest to twaróg z krowiego mleka, ale można spotkać również serniki przygotowane na bazie ricotty, mascarpone, fety, czy twarogu z mleka koziego czy owczego. Do klasycznych przepisów jednak najlepiej sprawdza się półtłusty lub tłusty, zmielony twaróg – im tłustszy ser wybierzemy, tym sernik będzie miał bardziej zbitą konsystencję.
Jakie są rodzaje serników i którym z nich najlepiej świętować Dzień Sernika?
Jak łatwo się domyślić, w przypadku deseru z tak długą historią, nie sposób wymienić wszystkie rodzaje serników, jakie powstały. Wariacji na jego temat były już tysiące, dlatego my wspomnimy tylko o tych najbardziej znanych.
Sernik wiedeński
To właśnie sernik wiedeński przyczynił się do rozpowszechnienia tego wypieku na ziemiach polskich. Specjał ten poznaliśmy dzięki Janowi III Sobieskiemu, który wracał do Polski z bitwy pod Wiedniem. To klasyczna wersja sernika, znana obecnie na całym świecie – przygotowany z twarogu z mleka krowiego, zwykle bez spodu oraz dodatków. Sernik ten szybko dorobił się swojego polskiego odpowiednika – przepis zmodyfikowany o dodanie spodu z kruchego ciasta, rodzynek i dekoracyjnej kratki zaskarbił sobie tytuł sernika krakowskiego. Klasyczny sernik na kruchym spodzie możecie także kupić w naszej e-cukierni, podobnie jak jego wersję z dodatkową owocową frużeliną!
Sernik polski
Wbrew pozorom nie jest to inna nazwa na sernik krakowski. Sernik polski zwany też serownikiem lub serowcem wykonany jest na bazie twarogu z mleka krowiego, ale istotnym elementem jest w nim składnik zagęszczający – może być nim np. budyń, kasza lub ziemniaki. Podobnie jak sernik wiedeński zwykle nie ma on spodu (choć można spotkać również wersje na kruchym cieście), za to z sernikiem krakowskim łączy go zawartość rodzynek.
Sernik królewski
To również wariacja na temat sernika polsko-wiedeńskiego – serowa masa zapieczona jest na kruchym kakaowym spodzie i przykryta jest kakaową kruszonką.
Sernik nowojorski
Jak nazwa wskazuje, sernik ten ma swoje korzenie w Nowym Jorku. Jego kluczowym składnikiem jest popularny w Stanach Zjednoczonych ser Philadelphia – kremowy, lekko słony twarożek, używany często także do kanapek. Spód w serniku nowojorskim wykonany jest z ciasteczek pełnoziarnistych. Jest to jeden z bardziej ciężkich i zbitych serników, który podbija serca łasuchów już na całym świecie.
Sernik zebra lub sernik marmurek
Sernik w którym wymieszane są ze sobą dwie masy: klasyczna oraz z dodatkiem kakao prezentuje się niezwykle ładnie i ciekawie – to właśnie swojemu wyglądowi zawdzięcza on liczne nazwy pod jakimi można go spotkać – niektórzy nazywają go zebrą, inni marmurkiem. Zasada jest jednak taka sama – masy powinny być ze sobą tylko delikatnie przemieszane, żeby wyraźnie było widać granice między nimi. Sernik tego typu również dostaniecie w naszej cukierni!
Sernik japoński
Sernik japoński charakteryzuje się swoją niezwykle puszystą i lekką konsystencją. Przyrządzany jest bez spodu i pieczony, a właściwie gotowany jest, w kąpieli wodnej. Swoją lekkość zawdzięcza białkom, które dodawane są do masy już ubite. Konsystencją przypomina nieco połączenie biszkoptu i sufletu i zdecydowanie wyróżnia się on na tle innych serowych wypieków.
Sernik na zimno
Choć wszystkie powyższe serniki przygotowywane są w wysokiej temperaturze, to jednak niewątpliwym królem w sezonie letnim jest sernik na zimno. Tu również możemy spotkać jego wiele odmian, jednak podstawową zasadą jest to, że do jego przygotowania potrzebujemy nie piekarnika, lecz lodówki. Do masy serowej dodaje się zwykle jakiś zagęstnik – może być to żelatyna lub na przykład biała czekolada i najczęściej przygotowuje się go z dodatkiem owoców lub owocowej galaretki. Takie serniki także dostaniecie w naszej interetowej cukierni! Do wyboru macie sernik na zimno z żółtymi lub z czerwonymi owocami. Który wygląda smakowiciej? 🙂
Czy to już wszystko?
Oczywiście że nie! To tylko kilka najpopularniejszych z serników. Jednak jest to tak niesamowice wdzięczne do eksperymentowania ciasto, że nie sposób zliczyć wszystkie wariacje jakie powstały na jego temat. Do serników dodano już chyba wszystkie możliwe owoce oraz słodkie dodatki, często można spotkać też przepisy na jego wytrawne wersje. A Wy jaki macie ulubiony sernik? Którym z nich będziecie świętować Międzynarodowy Dzień Sernika? Stawiacie na klasykę czy wolicie niecodzienne połączenia smaków? 🙂
Zostaw komentarz